கண்கள் இருப்பது கந்தனைக் காண்பதற்கே ! செவிகள் இருப்பது திருப்புகழைக் கேட்பதற்கே. வாயிருப்பதும் வேலன் புகழ் பாடுவதற்கே.=. என் மெய்யிருப்பதும் அவன் திரு நீறு அணிவதற்கே.
குன்றுதூர் ஆடிடும் குமரா வா
குரவள்ளியை மணந்த வேலா வா
என்றும் உன் புகழ் பாட அருளாயோ.
ஏ ழையின் குறைதனை கேளாயோ
குறவள்ளியை மணந்த வேலா வா
ஸ்வரங்களில் மாலை சூட்டினேன்
பழ முதிர் சோலியில் உறையும் சரவந பவனே வா
பதம் பணிந்தேன் தருணமிதே பாத மலரே